Jouw baan: WERKEN of LATEN GAAN?
“Hoi, ik ben Ilona. Elke ochtend sta ik om 06:30 uur op om met een lichte dip richting mijn werk te gaan. Ik ben ramenwasser bij een klein bedrijfje dat selfiesticks verkoopt. Vóór 08:30 uur moeten daar de ramen zijn gewassen, ramen die dagelijks weer worden onderworpen aan zware nachten. Slaperige duiven laten poepjes achter in de hoeken en de rondlopende zwerfkatten chillen ‘m flink en doen regelmatig hun plasjes tegen de ruit. De jongeren die ‘s avonds hun studentavond vieren, werpen soms kotsjes tegen het raam en lopen door. Daar sta ik dan als ramenwasser. Dit vind ik gewoon niet meer leuk.”
“Hoi, ik ben Pieter. Elke ochtend loop ik vanaf 07:00 uur achter de vuilniswagen. Niet omdat ik dat zo leuk vind, maar omdat het wel leuk verdient. En met ‘wel leuk verdient’ bedoel ik ‘ik krijg er salaris voor’. Een flauwe glimlach op mijn gezicht is het enige wat duidt op enig plezier, plezier wat er gewoon niet is. Ik pleur ongemotiveerd alle troep en viezigheid van buurtbewoners in de vuilniswagen en slenter achter die stinkbak aan. Ik adem zwarte aroma’s van uitlaatgassen in en hoest uren aan een stuk. Mijn hele keel gaat naar de *&$#^@ en ik eindig mijn dag met een bekertje lauwe koffie uit een verouderde automaat. De koffie is over de datum en ik drink pure gif. Dit is gewoon tien keer niks.”
“Hoi, ik ben Henry. Elke ochtend stap ik om 08:25 uur een duur kantoor binnen. Mijn chique collega’s in pak negeren me, want zij zijn beter dan ik. Bij het koffiezetapparaat wordt gesproken over de verandering van de koers, het aftreden van een minister en het feit dat de truffels bij de AH opnieuw in prijs zijn gestegen. Wat een schande allemaal. Met een hevig gehi-hi-hi loopt het bekakte clubje weer richting haar werkplek. Wel met Louis Vuitton handtas en hakjes van 93 cm. In de pauzes zit ik apart en WhatsApp ik met mijn moeder. Ze vindt het leuk als ik haar berichtjes stuur.”
“Hoi, ik ben Annette. Elke ochtend sta ik om 08:30 uur voor de klas. Groep 2 is mijn lievelingsklas, omdat de kleuters klein en schattig zijn. Op dagen dat ik geen kogelvrij vest draag, gooien sommigen vaak propjes naar me. Ze spugen in mijn gezicht en gaan op mijn voeten staan. Ze zeggen dat ik een stinkjuffrouw ben en dat ze niet willen luisteren. Juist omdat de kleuters schattig en klein zijn, sta ik voor de klas, maar dit houd ik geen maand meer vol. De kinderen ruïneren mijn leven en maken alles kapot wat mij lief is. Ik voel me een ongelukkige juffrouw. Dit is zo niet meer grappig.”
The switch makes you rich
Uit de actuele statistieken blijkt dat steeds meer mensen snel wisselen van beroep. In 2017 waren er 937.000 mensen tussen de 15 en 75 jaar van beroep gewisseld. Dat is méér dan bijvoorbeeld de 777.000 baanswitchers in 2014. Er lijkt een trend te zijn om snel en vaker van baan te wisselen. Hogeropgeleiden zijn vaker beroepswisselaars dan lageropgeleiden. Mensen werkzaam in de zorgsector die wisselen van baan, blijven vaak toch nog gewoon in de zorg werken. Het ‘zorgelijke’ is hen te dierbaar. Het ‘zorgelijke’ is hen te mooi. Het verlaten van het ‘zorgelijke’ zou te zorgelijk zijn. Vooral mensen met een commercieel en een administratief beroep wisselen van baan en zeggen dagdag tegen hun beroepssector. Een baan als Sales Manager of Archiefassistent is wellicht toch te zwaar. Te vervelend. Te buhhhh.
Kortom: deze mensen zien nieuwe kansen. Misschien zijn ze ongelukkig met hun huidige baan (zoals Ilona, Pieter, Henry en Annette), maar misschien zijn ze gewoon toe aan een nieuwe uitdaging. Vroeger werden jobhoppers benadeeld, omdat snel en vaak wisselen van baan zou duiden op een gebrek aan uithoudingsvermogen. Deze hoppers zouden niet met hun collega’s op kunnen schieten en ze zouden onbetrouwbaar en niet betrokken bij het werk zijn. Echter, dit imago is grotendeels omgeslagen en ook recruiters van nu zien de positieve punten van jobhoppers. Dit denkt en vindt een jobhopper vandaag de dag:
- Je wilt leren, ontwikkelen en groeien. Je blijft niet je hele carrière bij dezelfde werkgever hangen en ziet constant uitdagingen en kansen;
- Langer dan twee jaar bij dezelfde werkgever verdient 50% minder;
- Je leert snel en doet veel ervaring op als je steeds in een ander bedrijf komt te werken;
- Vaak leer je na drie jaar niets nieuws meer in dezelfde baan.
Wij maken geen woorden vuil aan de correctheid van deze gedachten en bevindingen…
Durf te durven!
Niemand verplicht je om je ogen dicht te houden en in een kokervisie de dag door te komen. Verbreed te allen tijde je horizon en zie kansen. Grijp uitdagingen met beide handen vast en durf die nieuwe stap te zetten. Kom op, zet je voeten stevig in de aarde. Durf te leven, durf te doen. Als jij het niet doet, doet een ander het wel. Laat jij je dwingen om je leven te leiden, zoals een ander dat graag wil? Nee! Laat jij je beperken door de ontwikkelingen der carrière? Ben je meegaand of een afwachtende carrièretijger? Jij wacht niet af, jij gaat mee! Pluk de dag, Carpe Diem en Pilia ang adlaw. Of zoals onze Hawaïaanse vrienden zouden zeggen: hana?oe i kahi hanana hou ma Brabant Match!
Ilona durft ook. Zij heeft haar saaie baan als ramenlapper opgezegd en is nu aan slag gegaan als CEO van Unilever. Ze heeft de leiding over 1700 medewerkers en maakt dagelijks grote financiële beslissingen, vaak van een paar miljoen per casus. Ze heeft een persoonlijke butler en woont in een groot landhuis in het Gooi. Soms tovert ze nog een flauwe glimlach op haar gezicht en moet ze even giechelen over de tijd dat ze nog poepjes, plasjes en kotsjes aan het opruimen was. Die tijd, die oh zo mooie tijd..
Pieter durft ook. Hij heeft de vuilniswagen gedag gezegd en zijn keel schoon laten spuiten. Momenteel is Pieter manager van de lokale vuilniswagendienstregeling. Hij bepaalt waar de stinkwagens rijden. Hij bepaalt wie achter die bak aan moet lopen. Hij bepaalt wie wordt onderworpen aan bekertjes lauwe koffie en een verouderde automaat. Hij bepaalt wie moet lijden, zoals hij dat jarenlang heeft moeten doen. Dit is zijn revanche, dit is zijn wraak. Hij is nu de baas en men zal naar hem luisteren. Soms tovert ie nog een flauwe glimlach op zijn gezicht en moet ie even giechelen over de tijd dat ie nog met dat stinkwerk bezig was. Die tijd, die oh zo mooie tijd..
Henry durft ook. Hij is binnen het bedrijf van functie gewisseld en staat nu gelijk in rang aan zijn chique collega’s met Louis Vuitton tasjes. Wat een lachertje, hij heeft er zelfs twee gekocht. Hij gaat niet op hoge hakken van 93 cm, maar wel op dure slangenleren schoenen van ruim tienduizend euro. Dat doet hem niks. Hij praat niet over de verandering van de koers; hij praat over klimaatverandering en de politieke beslissingen van Trump. Met een hevig geho-ho-ho loopt hij zijn collega’s voorbij en lacht ze uit. Toe. Uit. Soms tovert ie nog een flauwe glimlach op zijn gezicht en moet ie even giechelen over de tijd dat ie nog werd uitgelachen door zijn wij-doen-chique-maar-zijn-het-echt-niet-collega’s. Die tijd, die oh zo mooie tijd..
Annette durft niet. Dat is een beetje jammer, want dat laat dit verhaal eindigen met een sisser. Ze laat zich namelijk nog elke dag in elkaar timmeren door de kleuters van groep 2, wordt onderworpen aan rondvliegende pennen en potloden en krijgt whiteboard markers naar haar hoofd gegooid. De kleuters spannen samen en laten poepsie scheetzakjes achter op haar bureaustoel, zetten vieze filmpjes aan op haar computer en plassen in de plantenbakken in de klas. Ze schreeuwen tegen Annette dat ze lelijk en dik is en lachen haar keihard uit als ze per ongeluk struikelt over haar eigen tas. Ze is dan ook niet gewisseld van baan. Had ze maar moeten doen. Wel sneu voor d’r, dat wel. Maarja.
Op zoek naar een nieuwe uitdaging en durf jij de stap te zetten? Zoek een baan of ga op zoek naar de juiste medewerkers. Natuurlijk bij Brabant Match! 🙂
Klik hier als je werkzoekende bent en op zoek bent naar een baan die bij je past.
Klik hier als je opdrachtgever bent en op zoek bent naar (een) medewerker(s).