9.7 uit 124 recensies
Onze oprechte excuses…
Iemand staat per ongeluk op je voet.
Oeps, excuses.
Je tante is vergeten je konijn eten te geven toen je op vakantie was en nu is Flappie er niet meer.
Oeps, excuses.
Je hebt iemand van links voorrang verleend en hebt ‘m als een malle ervoor gegooid bij iemand van rechts.
Oeps, excuses.
Je laat per ongeluk een boertje in het gezicht van je collega.
Oeps, excuses.
We kennen ze allemaal, van die ongemakkelijke momenten die je probeert onder te sneeuwen met een “Oeps, sorry” of een “Oh excuses”. Allemaal goed, even goede vrienden. Ook Brabant Match moet wel eens op de blaren zitten en zich oprecht excuseren voor gemaakte fouten. Vorige week is er namelijk een heel belangrijk dingetje fout gegaan: we hebben geen blogartikel gepubliceerd. Geloof ons: dit hebben wij ook niet gewild! Het .. gebeurde gewoon. Geen tijd, blablabla. Allemaal excuses die deze wereldramp natuurlijk nooit recht zullen zetten. We zijn ons bewust van de pijn en het leed dat jullie allen moeten hebben gevoeld.
Callcenter Brabant Match
Voor één middag in het jaar transformeerde Brabant Match van een uitzendbureau naar een volwaardig callcenter. Nadat bleek dat er die dag geen blogartikel zou worden gepubliceerd, begonnen onze telefoons rood te gloeien. Het brandde enorm en de telefoons deden pijn in de hand. We werden ongeveer 193 keer per minuut gebeld, allemaal met dezelfde vraag: “HOEZO WORDT ER VANDAAG GEEN BLOGARTIKEL GEPUBLICEERD?!” Vol spijt antwoordden onze collega’s dat onze blogschrijver zijn kleine teentje had gestoten aan een losse steen op ongeveer 12 meter afstand van de ingang van onze kantoordeur. Na een kort pijnlijk gilletje wankelde hij naar achteren en struikelde over een mier. Hij viel pijnlijk in de bosschage en bleef de complete werkdag roerloos liggen. Omdat collega’s niet aan de blogschrijver hadden gedacht, zijn ze niet naar hem op zoek gegaan. In de bosjes vol torren en kakkerlakken lag onze blogschrijver zijn lot af te wachten…
De reacties waren gelukkig allemaal begripvol: “oh oké, begrijpelijk”, “oké, ik snap het, geen probleem” en “bedankt voor deze gedetailleerde verklaring”. Omdat gemiddeld 193 telefoontjes per minuut moesten worden beantwoord, hebben we hulpkrachten in moeten zetten om alle telefoontjes netjes op te nemen en in behandeling te nemen. We hebben ons voorgenomen de blogschrijver voortaan sneller uit de bosschage te halen, zodat er alsnog een blog kan worden gepubliceerd. Nu snappen we het belang van het wekelijkse blogartikel. Onze oprechte excuses.
Demonstratie op topniveau
Alsof de telefoontjes nog niet confronterend genoeg waren, werden we om ongeveer 16:10 uur ook nog eens wakkergeschud door heftig getik tegen de ramen en gebons tegen onze kantoordeur. Toen we naar buiten keken, zagen we een hele kudde mensen met fakkels, knuppels en hooivorken. Ze riepen geïrriteerd en boos en gooiden hun vuisten in de lucht. “WIJ, WILLEN, BLOG, WIJ, WILLEN, BLOG, WIJ, WILLEN, BLOG” werd monotoon in koor geroepen. Het leken wel robots die geprogrammeerd waren met het DELETE_BRABANT_MATCH script. Als een waar Trojaans paard viel de menigte ons kantoor binnen en keken ons doordringend aan. “WAAR, IS, BLOGSCHRIJVER, WAAR, IS, BLOGSCHRIJVER, WAAR, IS, BLOGSCHRIJVER” werd monotoon in koor geroepen. Het leken wel robots die geprogrammeerd waren met het KILL_BLOG_WRITER script. We wisten oprecht niet waar hij was (wie gaat er nou in de bosschage zoeken?) en smeekten om hulp bij de demonstratieve boosdoeners. Ze kwamen steeds dichterbij…
Toen we waren omsingeld en er met hooivorken in onze slanke lijven werden geprikt, hoorden we opeens een zware, doordringende en dominante “STOP!”. We keken naar de deuropening en zagen daar de blogschrijver staan. Een kakkerlakje kroop door z’n haar en verschillende mieren kropen langs z’n armen omlaag. Als een ware boeman bracht hij met zijn krachtige stem de demonstratie een halt toe. “Volgende week zal ik een nieuw blogartikel schrijven; houd uzelf in toom nu” was zijn antwoord op de vragende blikken. Rustig en tevreden verlieten de demonstratiegangers het kantoor. Nu snappen we het belang van het wekelijkse blogartikel. Onze oprechte excuses.
De afgrijselijke tovenaar
Toen dat rare wezen uit die toren verderop gehoor kreeg van het feit dat er geen blogartikel door Brabant Match zou worden gepubliceerd, trok hij razendsnel zijn tovermantel aan, pakte zijn toverstaf en liep betoverend de ronde wenteltrap van zijn toren af. Op het open veld voor de toren sprak hij een vloek uit over het Brabant Match kantoor. Hij richtte de toverstaf met een hoek van 74 graden op het industrieterrein van Gemert en sprak luid de woorden: “PUNISHIO YUO BRABO MACHIO”. Kwaad was hij. Kwaad op het feit dat Brabant Match niet eens de moeite nam om een blogartikel te publiceren op de vrijdag, gewoon zoals ze altijd deden. Waarom moesten ze hier nu van afwijken?! Waarom net nu?! Hij had vandaag zoveel zin om onzin te lezen. Op het kantoor zagen collega’s een blauwe gloed het kantoor vanuit de lucht naderen. Het leek afgevuurd door een katapult en ging regelrecht zijn doel af: het Brabant Match kantoor. Na een luide gil schoot de blauwe gloed recht in het doel. Alles werd zwart…
Knipperend deden we rustig onze ogen open. We lagen op de grond en onze oogleden deden pijn bij het opendoen. Alles was verwoest en stof dwarrelde in het rond. Toen we om ons heen keken, zagen we alleen maar puin en ingestorte muren en plafonds. We lagen in een ruïne, totaal verwoest. Brabant Match was niet meer. De tovenaar had zijn doel getroffen en had ons gestraft voor het feit dat we ons niet aan onze belofte hadden gehouden: een wekelijkse blog. Sorry meneer de tovenaar, het zal niet meer voorvallen. Hopen we. Nu snappen we het belang van het wekelijkse blogartikel. Onze oprechte excuses.
PS: dit verhaal is pure fictie, ons kantoor staat nog overeind.
Klik hier als je werkzoekende bent en op zoek bent naar een baan die bij je past.
Klik hier als je opdrachtgever bent en op zoek bent naar (een) medewerker(s).
