Unieke kennismakingen
Wij zijn een uitzendbureau en wij werken met mensen. Omdat de mensheid behoort tot de ‘sociale diersoort’, is het zo gek nog niet dat werken met mensen ons hart sneller doet laten kloppen. Ze zijn er in verschillende vormen, maten en karakters. Iedereen is anders en tot een vruchtbaar kennismakingsgesprek komen is bij iedereen leuk, maar soms ook een uitdaging. We maken veel mee. We maken heel veel mee. In 98% van de gevallen gaan kennismakingsgesprekken vlekkeloos en voelen onze consultants zich goed en gerust. Echter, er worden incidenteel unieke situaties gecreëerd, waar zelfs onze consultants zich ongemakkelijk bij voelen. Een “help, wat gebeurt hier?!”, een “woowliemolie, what happens?!” of een “huh, dit is zó ontzettend weird” galmt door de ruimte en ze worden met stomheid geslagen. Het lukt sommige mensen ons stil te krijgen, en dat is werkelijk waar uniek. Als dank geven we deze kanjers een eenmalig uniek podium in een blogbericht. We selecteren onze drie meest opmerkelijke kennismakingsgesprekken. Houd je vast, dit wordt heftig…
Enthousiaste Erik
Het motiveert als een kandidaat enthousiast binnenkomt en ook enthousiast blijft. Het toont doorzettingsvermogen, sociale kracht en plezier in de zoektocht naar een nieuwe uitdaging. In theorie is er geen enthousiasme-grens; in de praktijk blijkt die er wel degelijk te zijn. Kandidaat X is daar een sprankelend voorbeeld van. De kantoordeur wordt om 08:31 uur opengegooid, net op het moment dat onze consultants gaan genieten van hun allereerste wakker-maak-bakkie. Gerard Joling is er niets bij, wanneer een oorverdovende “JOEHOEEEE” vanuit de deuropening wordt geproduceerd. Een enkele consultant verslikt zich in haar koffie, een andere collega laat spontaan zijn theetje vallen en nog een andere collega kijkt zo geschrokken achterom dat zijn nekwervel het bijna begeeft. Daar stapt iemand binnen die heel, heel, héél veel plezier lijkt te hebben in zijn zoektocht naar een nieuwe baan. Gelukkig hebben wij ook veel plezier in ons werk en starten we razendsnel een kennismakingsgesprek in de Koeienkamer (onze nieuwe spreekkamer inclusief doek-op-maat met grazend koetje).
Tijd om te reageren heeft onze consultant niet, want meneer is zo enthousiast dat er geen “punten” ontstaan in zijn gesproken tekst. Zijn razend enthousiaste praatje lijkt één zin en tijd om adem te halen is er amper tot niet. Stoelen, tafels en de kantoorplant worden gebruikt als feestmeubilair en er wordt gesprongen en gedanst om het enthousiaste verhaal nog enthousiaster te maken. Collega’s horen opmerkelijke kreten en jodelgeluiden uit de Koeienkamer komen. De enthousiaste kandidaat slaat een paar keer ritmisch tegen de muren en zingt een vrolijk deuntje. Dit vinden we raar, maar stiekem ook wel heel erg gaaf. We maken een gepaste buiging voor deze enthousiaste koning en hopen hem binnenkort een mooi plekje te geven bij een informele opdrachtgever die gezelligheid hoog in het vaandel heeft. Bij vertrek trakteren onze collega’s hem nog met een overblije “TOEDELOEEEE” en hij kijkt met een brede glimlach nog achterom. Enthousiaste kandidaten, we love it. Hoe vaak hebben we trouwens “enthousiaste” gezegd in deze twee alinea’s?
Consumptierijke Carola
Het regent en collega’s zitten verwaaid en verregend op kantoor kou te lijden. Kwestie van snel de verwarming omhoog gooien en opdrogen. Dat is het moment waarop kandidaat Y binnenkomt, een vrouw van middelbare leeftijd met een leuk uiterlijk. Een van onze consultants neemt haar mee naar de Kasteelkamer (onze nieuwe spreekkamer inclusief doek-op-maat met mooi kasteeltje). Het lijkt een normaal gesprek te worden, maar al snel wordt duidelijk waarom onze consultant geen moeite had hoeven te nemen om op te drogen. Al na de eerste reactie van deze leuke tante zitten er enkele consumptieresten op het gezicht van onze consultant. Geen probleem, kwestie van enthousiast dingen verwoorden. Worden we alleen maar blij van. Vluchtig gaat er een tissue langs het gezicht en blijven we glimlachen. Echter, vanaf zin 4 lijkt het wel te regenen in de Kasteelkamer. Flinke druppels vallen op het gezicht van onze collega en ze besluit snel haar muts op te zetten. Deze consumptierijke kandidaat laat het hier niet bij zitten en gooit er nog letterlijk een schepje bovenop. Het stormt nu flink in de Kasteelkamer en onze consultant klapt haar paraplu uit. Alles is nat.
Collega’s merken een plas water op vanuit de Kasteelkamer en springen te hulp met een eigen Brabant Match dweil. Vluchtig wordt het water vanuit de Kasteelkamer opgedweild, maar dit lijkt alles behalve zinvol. “Dweilen met de kraan open” kan hier letterlijk worden opgepakt en de armen van onze dweilcollega beginnen pijn te doen van al het stevige dweilen. Onze consultant in de Kasteelkamer zit ondertussen met een muts op, een regenpak aan en een paraplu uitgeklapt het gesprek voort te zetten. Door de combinatie van elektriciteit en water begint de lamp paniekerig te knipperen. De muren zijn getransformeerd in watervalletjes en de consumptie reikt ondertussen al tot nekniveau. Wanneer het kennismakingsgesprek ten einde is, wordt de deur opengedaan en overstroomt het Brabant Match kantoor. Nog net geen apocalyps, maar er is wel schade. Consumptierijke kandidaten, we love it. Let op: deze twee alinea’s zijn slechts lichtelijk overdreven.
Stille Stefan
Door alle gezelligheid ervaren we op kantoor soms een “meer dan 60 decibelletje”. Dat betekent dat we door elkaar heen beginnen te praten, we elkaar onbedoeld overtreffen en we uiteindelijk opgescheept zitten met een kantoor vol decibellen. We zijn dus wel wat geluid gewend. Het is toen dat kandidaat Z binnenkwam, een op het eerste oog rustige persoon. Een keertje onder de 40 decibel schieten is ook wel eens fijn. Een collega gaat samen met de stille kanjer naar de Straatkamer (onze nieuwe spreekkamer inclusief doek-op-maat met de Gemertse straat). Ze nemen plaats en onze consultant begint het gesprek. Daar blijft het ook bij. Op het tweede, maar ook op het derde en vierde oog blijkt deze kandidaat de rust zelve te zijn. De geproduceerde frequentie is 0 en onze consultant heeft regelmatig spelden laten vallen. Collega’s op kantoor hoorden ze vallen, letterlijk. Er waaide een licht aircowindje door de Straatkamer, maar het geluid van slechts 5 decibel was hoorbaar als een orkaan. Toen onze consultant een klein hoestje uitte, kwam die binnenvallen als een bom. Bij het opzetten van een glimlach, waren het vertrekken van de gezichtsspieren zelfs sterk hoorbaar. Er gebeurde verder niet zoveel. Er was alleen maar rust, pure rust. Stilte, einde.
Klik hier als je werkzoekende bent en op zoek bent naar een baan die bij je past.
Klik hier als je opdrachtgever bent en op zoek bent naar (een) medewerker(s).