9.7 uit 124 recensies
Water, meel en rare luchtjes
We weten bij Brabant Match hoe een werkdag ongeveer verloopt: heel veel intakes, vacatures en koffie. Maar er is één dag die iedereen ziet aankomen, maar geheel onvoorspelbaar verloopt. Zo’n dag waarop iedereen een week vooraf al voorbereidingen heeft getroffen, maar op de dag zelf is vergeten dat het zo’n dag is. Een dag vol awkward momenten en heel veel sarcastische ha-ha’s: vrijdag de 13e. Vorige week hadden we het genoegen om te mogen genieten van flauwe grappen en pijnlijke confrontaties. Omdat er teveel gebeurde om hier een live verslag van te doen, hebben we besloten ons blogartikel te wijden aan een samenvatting van deze dag. En dat was er een om even bij stil te staan…
De Watersnoodramp
Je bent al wat later op je werk, omdat je een manke eend hebt geholpen met oversteken en een niet-bestaande brug te lang openstond. Nadat je de auto uitstapt, trap je in een vooraf neergelegd hondenpoepje. Vloekend gooi je de autodeur dicht en loop je met een bruine flats onder je schoenen richting kantoor. Proberen je collega’s nou grappig te zijn en je, überhaupt voordat de werkdag al begint, volop in de zeik te zetten?! Je wordt op de parkeerplaats bijna omvergereden door een brombeer op een scooter en als je uitwijkt over het grasveld sta je per ongeluk op een konijn. Chagrijnig (en emotioneel over het vertrapte konijn) maak je de kantoordeur open en vallen er, zoals verwacht, tientallen liters water over je ochtendhumeur. Tot overmaat van ramp was de emmer ook nog eens niet goed bevestigd en deze valt, na een oceaan water over jou te hebben gedumpt, met een harde BONK bovenop je grijze hersenmassa. Blauwe plek. Je hoort en ziet enkele collega’s in een hoekje bij elkaar staan, lachend en wijzend naar de deuropening. Je maakt een sarcastische ha-ha en loopt helemaal doorweekt het kantoor binnen, nadat je ook nog eens keihard bent uitgegleden over de inmiddels natte hondenpoep onder je schoenen. Het is vrijdag de 13e, je herinnert het je weer.
Het koffiefiasco
Nadat je jezelf weer hebt opgefrist, ga je ervan uit dat het ergste voorbij is. Natuurlijk weet je dat dat niet zo is. Er komt zo’n moment waarop een collega opeens vraagt: “ik lust wel een lekker bakkie”. Je voelt je aangesproken en besluit voor je collega’s koffie en thee te gaan halen. Lekker laten zien dat jij WEL sociaal bent en niet van die rare fratsen uithaalt. Op het moment dat je de koffieautomaat nadert, komt een collega met een bloemetjeswaterpistooltje aanzetten en spuit een klein straaltje water in je oog. Leuk, dat deed pijn. Je haalt deze collega keihard onderuit en moet zelf even glimlachen. Op het moment dat je een kopje onder de koffieautomaat zet en op de knop “Koffie” drukt, komt er een roze goedje uit de automaat. Fristi, heel grappig. Je besluit een theekopje eronder te zetten en op de knop “Thee” te drukken, maar zoals verwacht komt hier geen thee uit. Het indrukken van de “Thee” knop is het startsein voor een ware kettingreactie. Eerst gaat een alarm af en springt het automatische blussysteem voor brandpreventie aan. Een groot pak meel komt uit het plafond gevallen en maakt van de hele omgeving rondom de koffieautomaat een grote natte stofzooi. Alsof dat nog niet erg genoeg was, komen enkele collega’s lachend binnen en bekogelen je met modder. Na dit fiasco besluit de koffieautomaat toch maar een kopje koffie te zetten en je neemt deze hartelijk aan. Je loopt met het kopje koffie in de hand geërgerd langs je collega’s af en gooit het leeg over de dure slangenleren laarzen van je vrouwelijke collega. Zo, lekker puh. Als straf bijt de slangenlaars in je voet. Stomme slang, nog stommere grappen. Stomste vrijdag de 13e.
De Luchtafvoer
Nadat je jezelf weer hebt opgefrist, neem je plaats op je bureaustoel achter je netjes geordende bureau. PRRRRRT. Een dikke, vette ruft. Enkele kandidaten, die in serieus gesprek zijn met een collega-consultant, kijken verbaasd achterom richting jouw werkplek. Niet echt gepast om nu aan de scheetjes te gaan, maar je kunt er gewoon niks aan doen. Een vervelende collega heeft zo’n irritante Poepsie Scheetzak op je stoel gelegd, ha-ha. Nadat de kandidaten klaar zijn met jou raar aan te staren, besluit je vanuit je rechterhand opnieuw een flinke scheet te laten varen. Je computermuis, die eruit zag als een echte computermuis, blijkt een Poepsie Scheetzak in de vorm van een computermuis te zijn. Nadat je hier je hand op legt, ontstond een flinke windkracht 10. Je ziet enkele collega’s met elkaar giechelen, maar jij kunt alleen maar boos kijken. Je schaamt je rot tegenover de kandidaten op kantoor. Beide Poepsie Scheetzakken gooi je geërgerd in de prullenbak naast je bureau, maar op het moment dat ze de bodem van de prullenbak raken, ontstaat er een luchtverplaatsing die niemand voor mogelijk kon houden. Je hele prullenbak blijkt vol te liggen met scheetversterkers en als een soort kettingreactie activeren de scheetzakken en ontstaat een ware explosie van ruftheid. Het hele kantoor is genoodzaakt de handen voor de oren te houden en te schreeuwen om hulp. Dit geluid gaat door merg en been en vernietigt in een enkel ogenblik alle aanwezige trommelvliezen. Dit is geen grap meer te noemen, dit is pure haat.
Het (veilige) thuisfront
Nadat je alles weer op een rijtje hebt gezet, is het tijd om deze irritante dag een halt toe te roepen en naar een veilig oord te vertrekken: huis. Daar waar een beschermschild omheen ligt en alle grappen en ongelukjes abrupt worden tegengehouden. Nadat je in de auto bent gestapt, ervaar je een probleemloos ritje richting het veel beloofde thuisfront. Dat ging goed. Je komt de oprit opgereden en komt probleemloos tot stilstand. Geen botsingen, krassen of haperingen. Nadat je de auto uitstapt, trap je in een hondenpoepje en zie je je zus giechelend naar binnen rennen. Nee, zo gaan we dit niet spelen..
Klik hier als je werkzoekende bent en op zoek bent naar een baan die bij je past.
Klik hier als je opdrachtgever bent en op zoek bent naar (een) medewerker(s).
